احتمال حمله چین به تایوان | ایالات متحده: حمله به تایوان حمله به آمریکاست

تهاجم روسیه به خاک اوکراین، انگار آتش جنگ‌های پی در پی را در سراسر جهان روشن کرده است. حالا نوبت چین است که بیشتر از پیش به فکر حمله به تایوان و الحاق این جزیره به خاک خود بیفتد. هرچند این تفکر سال‌هاست که در مقامات چینی به چشم می‌خورد، ولی شاید حالا با دیدن آنچه که در اوکراین می‌گذرد، سران چین هم به فکر حمله‌ای زودهنگام افتاده‌اند. اما در این میان آمریکا که تا کنون موضع مبهمی داشت، از این ابهام کاسته است. ایالات متحده اکنون می‌گوید که از تایوان در برابر حمله احتمالی چین دفاع خواهد کرد. توان تحلیل در این مقاله قصد دارد این موضوع را از نگاه مقامات کشورهای درگیر این جنگ بررسی کند. یعنی آمریکا، چین و تایوان. آیا قرار است به زودی شاهد جنگ دیگری بین چین و تایوان باشیم؟

آنچه در ادامه خواهید خواند، ترجمه مقاله‌ای است تحت عنوان «Taiwan: preparing for a potential Chinese invasion». این مقاله نوشته Kathrin Hille و Demetri Sevastopulo است که در تاریخ ۷ ژوئن ۲۰۲۲ (۱۷ خرداد ۱۴۰۱) در فایننشال تایمز منتشر شده است.

---

احتمال وقوع جنگ چین و تایوان

ماه پیش (می ۲۰۲۲) جو بایدن در خصوص حمله چین به تایوان اظهاراتی کرد. او تعهد داد که در صورت بروز چنین واقعه‌ای مداخله نظامی خواهد کرد. پکن با واکنش شدیدی از این بیانات استقبال کرد.

سخنگوی وزارت امورخارجه این کشور اظهار کرد: «اگر آمریکا بخواهد به مسیر اشتباهش ادامه بدهد، باید بهای سنگینی بپردازد.» این بیانات به شکل گسترده‌ای به عنوان هشداری برای جنگ تلقی شد. در همان روز، چین و روسیه رزمایش مشترک بمب‌افکن هسته‌ای را در نزدیکی ژاپن انجام دادند.

این مکالمات و اظهارنظرها آخرین مورد از مارپیچ پیام‌های نظامی میان ایالات متحده و چین بود. این مسئله هم‌چنین بازتابی از نگرانی‌های فزاینده در واشنگتن، تایپه و متحدان آمریکاست. نگرانی‌هایی که مربوط به این است که آیا پکن در سال‌های آینده در صدد تصرف و الحاق تایوان برمی‌آید یا نه.

فیل دیویدسون (Phil Davidson) یک دریاسالار بازنشسته است که تا سال گذشته فرماندهی نیروهای آمریکایی در هند آرام را به عهده داشت. او می‌گوید: «اکنون در دهه‌ی نگرانی به سر می‌بریم. به ویژه بازه‌ی زمانی فعلی تا سال ۲۰۲۷. اما من این ارزیابی را با توجه به پیشرفت‌های چشم‌گیر در قابلیت‌ها و ظرفیت‌های نظامی چین، جدول زمان‌بندی سیاسی شی جین پینگ (Xi Jinping) و چالش‌های اقتصادی بلندمدت در آینده‌ی چین انجام می‌دهم.»

نقشه‌ای دیرین

تهدید چین برای حمله به تایوان و تصرف این جزیره با زور، از زمان شکست دولت و ارتش ملی‌گرای چین در جنگ داخلی در سرزمین اصلی و فرار به سمت تایوان وجود داشت. اما حالا مدت‌هاست که پکن بر الحاق این جزیره به خاک خود تمرکز کرده است. البته این بار از طریق اغوای اقتصادی و فشار سیاسی.

خیلی از سیاست‌گذاران تایوانی باور دارند که اکنون حزب کمونیست چین امیدهای خود را از دست‌رفته می‌بیند. چرا که معتقدند این اقدامات هرگز موثر نخواهند بود. هم‌چنین از آن‌جا که نیروهای مسلح چین مدرن‌تر می‌شوند، ممکن است شی به زودی جنگ را به عنوان گزینه‌ای محتمل‌تر انتخاب کند.

درست چند روز بعد از تحلیف بایدن در سال گذشته بود که جنگنده‌های چینی حمله به یک ناو هواپیمابر آمریکایی را که در حال حرکت در مجاورت تایوان بود شبیه‌سازی کردند. این امر موجب شد توجه‌ها بیشتر به سمت تایوان به عنوان یک نقطه عطف بحرانی و خطرناک جلب شود. در ماه‌های بعدی، چین هم سرعت و هم ابعاد پروازهای جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های خود را در نزدیکی تایوان افزایش داد.

دیویدسون در ماه مارس سال گذشته (۲۰۲۱) در این خصوص هشدار داده بود. او به کمیته‌ خدمات مسلح سنا گفته بود که معتقد است حمله چین به تایوان و جنگ میان این دو کشور «در شش سال آینده آشکار خواهد شد». کمی پس از آن یکی از مقامات آمریکایی در گفتگو با فایننشال تایمز اعلام کرد که شی به دنبال به دست گرفتن کنترل است.

از آن زمان، چنین هشدارهایی بیشتر و بیشتر شد. مسئله‌ای که در پس‌زمینه اظهارات بایدن در خصوص واکنش به حمله چین به تایوان به چشم می‌خورد. هم‌چنین این امر موجب سرعت‌بخشی در تغییر گفتگو بین تایوان و ایالات متحده در خصوص نحوه دفاع از این جزیره می‌شود.

آتشی که روسیه به پا کرد

هرچند واشنگتن‌ سال‌هاست که به تایپه هشدار می‌دهد این خطر را جدی بگیرد، اما دولت و ارتش تایوان واکنش‌های کندی در قبال این مسئله داشتند. حالا جنگ اوکراین و روسیه عاملی است که این زنگ خطر را بلندتر به صدا در آورده است. مقامات ارشد تایوانی حمله روسیه به همسایه خود را عاملی می‌دانند که تهدیدها و هشدارهای موجود را پررنگ‌تر از قبل جلوه می‌دهد.

یکی از مقامات می‌گوید: «خطر از جانب شی جین پینگ است. واقعیت این است که او در اواخر سال جاری دوره‌ی سوم ریاست جمهوری‌اش را آغاز خواهد کرد. مطابق روال قبلی چین که بر اساس آن این کشور هر ۱۰ سال یک رهبر جدید می‌داشت، «ماموریت تاریخی» چینی‌ها این بود که الحاق تایوان و متحد کردن آن را به رهبر بعدی منتقل کنند. اما زمانی که ماموریتی ملی به ماموریتی انفرادی تبدیل می‌شود، مخاطرات افزایش پیدا می‌کند.»

این مقام مسئول اضافه می‌کند: «اگر بنا بود پوتین برای هر مسئله‌ای خودش به تنهایی تصمیم نگیرد، چنین اقدامی را در خصوص حمله به اوکراین انجام نمی‌داد. پس جین پینگ هم به همین ترتیب ممکن است مرتکب اشتباهی مشابه شود.»

گذار از ابهام به شفافیت

در شرایطی که تهاجم روسیه به خاک اوکراین توجهات را به سمت تهدید بالقوه تایوان از جانب چین متمرکز کرده است، تفاوتی عمده میان این دو جنگ وجود دارد: جنگ چین علیه تایوان و حمله به این کشور، می‌تواند به مثابه جنگ با ایالات متحده باشد.

وقتی که واشنگتن در سال ۱۹۷۹ به رسمیت شناختن را به لحاظ دیپلماتیک از تایپه به پکن تغییر داد، قانون روابط تایوان را جایگزین پیمان دفاعی متقابل با تایوان کرد. ایالات متحده مطابق این قانون ملزم است که سلاح‌های موردنیاز تایوان برای دفاع از خود را به این کشور بدهد. هم‌چنین آمریکا باید ظرفیت خود را برای مقاومت در برابر زور یا اجباری که امنیت تایوان را به مخاطره می‌اندازد حفظ کند.  

در گذشته ایالات متحده از موضعی مبهم در این باره سخن می‌گفت. واشنگتن این موضع مبهم را به این خاطر در پیش گرفته بود که پکن کمتر به فکر تجهیز نیروی نظامی برای حمله به تایوان باشد و از سوی دیگر تایپه هم به دنبال به رسمیت بحشیدن استقلال خود نباشد. یعنی از اعلام موضع خود در صورت درگیری این دو کشور و مداخله یا عدم مداخله خودداری می‌کرد.

اما حالا به نظر می‌رسد که بایدن این ابهامات را به شدت کاهش داده است. در سفر اخیر بایدن به ژاپن خبرنگاری از او پرسید که آیا حاضر است برای دفاع از تایوان به زور متوسل شود. بایدن در پاسخ گفت: «بله. این تعهدی است که بر روی دوش ماست.»

کاخ سفید هم بلافاصله تاکید کرد که سیاست ایالات متحده در قبال تایوان تغییر نکرده است. کاری که پس از اظهارات مشابه قبلی بایدن هم انجام داده بود. اظهاراتی که برخی از تحلیل‌گران آن را گاف می‌دانند.

افق زمانی حمله به تایوان

اما مقامات ارشد در تایوان و کشورهای متحد با ایالات متحده معتقدند که بایدن در صدد‌ آن است که پکن را از حمله منصرف کند. یعنی بایدن در تلاش است این را به پکن بفهماند که در صورت حمله به تایوان باید به آمریکا هم حمله کند. یک مقام ارشد تایوانی می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم این یک تصمیم سیاسی از جانب بایدن است تا نشان دهد که بر این گزینه نمی‌توان چشم پوشید.»

او ادامه می‌دهد: «بایدن قبلا در مورد اوکراین گفته بود که ایالات متحده وارد جنگ نخواهد شد. اما وقتی چین چنین حس کند که به لحاظ نظامی آن‌قدر توانایی دارد که آماده‌ی تصرف تایوان شود، نمی‌توان تنها با تکیه بر تحریم‌های مالی یا اقتصادی، بازدارندگی موثری را ایجاد کرد. پس شما هرگز نباید به چین این اجازه را بدهید که تصور کند نمی‌خواهید هیچ اقدام نظامی‌ای انجام بدهید.»

اگرچه نگرانی‌ها در خصوص تهاجم و جنگ احتمالی چین و تایوان رو به افزایش است، اما صحبت بر سر چارچوب زمانی برای انجام هر گونه اقدام نظامی – و مقاصد واقعی چین- هنوز محل اختلاف و بحث‌های فراوانی است.

دیویدسون سال ۲۰۲۷ را افق زمانی بالقوه برای حمله چین به تایوان می‌داند. این سال مصادف است با صدمین سالگرد ارتش آزادی‌بخش خلق چین (PLA). در نوامبر سال ۲۰۲۰ بود که حزب کمونیست اعلام کرد که می‌خواهد «اطمینان پیدا کند که هدف ساختار نظامی صد ساله‌اش تا سال ۲۰۲۷ محقق می‌شود». سپس خواستار نوسازی نظامی سریع‌تر شد و بر هدفی مهم تاکید و آن را تکرار کرد. یعنی توانمندسازی ارتش چین برای جنگ شبکه‌ای و «هوشمند».

۲۰۲۷ محتمل‌ترین تاریخ برای حمله

هرچند این‌ها عباراتی هستند که چین پیش‌تر هم آن‌ها را به کار برده است، اما پنتاگون سال ۲۰۲۷ را «نقطه عطف جدید» قلمداد می‌کند. این سازمان در گزارش سالانه خود در خصوص ارتش چین در سال گذشته چنین گفت: «اهداف مدرن‌سازی PLA در صورت تحقق در سال ۲۰۲۷، گزینه‌های نظامی معتبرتری را در صورت حمله احتمالی به تایوان در اختیار پکن قرار می‌دهد.»

برخی از تحلیل‌گران در تاریخی که پترسون اعلام کرده است شک دارند. با این‌همه یک سال بعد از بیانیه‌ی او بود که مقامات دولتی و نظامی در تایپه و واشنگتن می‌گویند که احتمال تهدید واقعی از هم‌اکنون تا سال ۲۰۲۷ وجود دارد.

در اکتبر سال گذشته، چیو کو-چنگ (Chiu Kuo-cheng) وزیر دفاع تایوان به قانون‌گذاران گفت که ارتش آزادی‌بخش خلق چین تا سال ۲۰۲۵ «توانایی کامل» را برای حمله به تایوان خواهد داشت. او ادامه داد: «وضعیت کنونی واقعا خطرناک‌ترین شرایطی است که من در بیش از ۴۰ سال خدمتم در ارتش دیده‌ام.»

آوریل هاینز (Avril Haines) مدیر اطلاعات ملی ایالات متحده اخیرا به کنگره گفته است که تهدید علیه تایوان از همین حالا تا سال ۲۰۳۰ مسئله‌ای «حاد» است. این اظهارات به احساس فوریتی که دیویدسون از آن سخن گفت اعتبار می‌بخشد. جان آکیلینو (John Aquilino) رئیس فعلی فرماندهی هند آرام، اخیرا در مصاحبه با فایننشال تایمز گفته است که تهاجم روسیه به خاک اوکراین بر این مسئله تاکید می‌کند که تهدید چین علیه تایوان و حمله به این کشور یک مفهوم انتزاعی و غیرعملی نیست.

حمله به محض فراهم شدن قابلیت‌های ویژه

اما کارشناسان تایوانی سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ را دوره‌ای خطرناک می‌دانند. آن‌ها بر این باورند که در صورت پیروزی حزب دموکراتیک مترقی در انتخابات ریاست جمهوری آینده در سال ۲۰۲۴، شی وسوسه می‌شود که از زور استفاده کند. حزب دموکراتیکی که به حفظ استقلال واقعی تایوان متعهد است. کارشناسان هم‌چنین معتقدند که اگر شی خلا سیاسی در ایالات متحده را پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ تشخیص دهد، باز هم دلیلی است که ممکن است شی را به استفاده از زور ترغیب کند.

مکنزی ایگلن (Mackenzie Eaglen) کارشناس امور دفاعی در American Enterprise Institute (اندیشکده‌ای در واشنگتن) می‌گوید که در خصوص زمان حمله احتمالی چین به تایوان دو دیدگاه وجود دارد.

ایگلن می‌گوید: «یک دیدگاه مربوط به چارچوب زمانی دیویدسون ـزمان حداکثر خطرـ است. دیدگاه مقابل آن مربوط به کسانی است که معتقدند ما برایکسب قابلیت‌هایی که در آینده موجب بازداشتن چین و شکست آن می‌شود زمان داریم.» او در ادامه می‌گوید که پنتاگون سعی می‌کند با تمرکز بر میان‌مدت، موافقت سایرین را جلب کند که اکنون نگرانی‌هایی وجود دارد.

یکی  از افرادی که با ارزیابی دولت از تهدیدات تایوان آشنایی دارد می‌گوید که توافقی کلی بر سر این مسئله وجود دارد که چین به دنبال آن است که تا سال ۲۰۲۷ قابلیت‌های لازم را برای حمله به تایوان به دست آورد. اما استدلال او این است که این موضوع با مسئله‌ی قصد یا اقدام فرق زیادی دارد.

او می‌گوید: «چنین تصور نمی‌کنم که [چین] تصمیمی برای انجام هر کاری مطابق جدول زمانی مشخصی داشته باشد. برنامه چین برای حمله، کسب قابلیت‌هایی خاص است. من معقتدم که بحث بر سر تاریخ یا جدول زمانی، موجب انحراف از این موضوع می‌شود.»

آمادگی برای بدترین سناریو

نگرانی فزاینده در خصوص تهاجم احتمالی چین به تایوان، موجب تغییر طرز تفکر واشنگتن و تایپه در دفاع از این کشور شده است. واشنگتن بیشتر از یک دهه به دنبال آن است که تایوان را متقاعد کند که خود را برابر تهاجم احتمالی چین مستحکم کند. اما ارتش این کشور طوری برنامه‌ریزی‌های خود را دنبال می‌کرد که انگار زمان بیشتری برای آمادگی در برابر چین دارد. یا اینکه با یک تهاجم تمام عیار مواجه نخواهد بود و نیازی به مقابله‌ی چندان وجود ندارد.

بسیاری از کارشناسان دفاع در تایوان نگران‌اند که اقدامات کوتاه‌مدت نظامی چین مثل رزمایش‌های هوایی و دریایی پی‌در‌پی پکن در نزدیکی تایوان، جنگ اطلاعاتی یا شاید حتی محاصره دریایی، منجر به تضعیف عزم تایوان برای مقاومت در برابر حمله چین شود. آن‌ها این سناریو را بدترین سناریو می‌دانند. بنابراین تایپه به دنبال حفظ دارایی‌های نظامی موردنیاز برای مقابله با این حرکات است. دارایی‌هایی مانند کشتی‌های سطحی، جنگنده‌های مدرن و هواپیماهای مجهز به سیستم هشدار اولیه.

حالا که ایالات متحده به شکل فزاینده‌ای روی تهدید کوتاه مدت چین تمرکز کرده است، در خصوص تایپه مجبور است این راهکار را در پیش بگیرد: دولت آمریکا درخواست تایوانی‌ها را برای دریافت تسلیحات عظیمی مانند هلیکوپترهای جنگی ضد زیردریایی رد کرده است. چرا که معتقد است این تجهیزات و منابع ارزشمند ممکن است به سرعت در جریان حمله چین به تایوان نابود و موجب اتلاف منابع شود.

به جای آن ایالات متحده بیشتر بر سلاح‌های کوچک نسبتا ارزانی که قابلیت بقای بیشتری دارند تمرکز دارد. تسلیحاتی مثل موشک‌های متحرک که تنها برای مقابله با تلاش چین و جنگ در برابر تهاجم و تصرف تایوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اقدامات دولت تایوان

دولت تایوان هم با چشم‌انداز جانبی که در پی جنگ اوکراین به وجود آمده است، وارد عمل شده است.

مقامات ارشد می‌گویند که دولت رئیس جمهور تسای اینگ-ون (Tsai Ing-wen) حالا به تاب‌آوری کشور برای مقاومت در برابر حمله چین تمرکز دارد. نخست وزیر سو تسنگ چانگ (Su Tseng-chang) متعهد شده است که از افزایش خدمت سربازی از چهار ماه به یک سال حمایت کند. هم‌چنین از افزایش بودجه نظامی که تاکنون به طور متوسط تنها ۲٪ از تولید ناخالص داخلی بود نیز پشتیبانی خواهد کرد.

یکی از افرادی که با این شرایط آشنایی دارد می‌گوید: «ما در شرایط فعلی در میانه‌ی مباحث گسترده‌ای هم میان خودمان و هم میان آمریکایی‌ها قرار گرفته‌ایم؛ مباحثاتی در مورد کارهایی که لازم است انجام بدهیم. ما در حال جستجوی طیف گسترده‌ای از ایده‌های کاملا متفاوت برای منعطف‌تر کردن کشورمان هستیم. چرا که می‌خواهیم ویژگی‌هایی را که در زمان جنگ به آن‌ها نیاز داریم به دست آوریم.»

سیاست‌های موردنظر شامل این موارد است: اصلاحات سریع‌تر و قاطع‌تر نیروهای ذخیره تایوان؛ ساختن سیستم‌های ارتباطات و برق توزیع‌شده که حملات موشکی و سایبری چین نتواند آن‌ها را از بین ببرد؛ مستحکم‌تر کردن سیستم‌های فرمان و کنترل؛ برنامه‌ریزی برای تامین کالاهای اساسی در زمان جنگ و تعیین مسئولیت‌های اداری برای دفاع غیرنظامی. این مقام ارشد می‌گوید: «هدف ما این است که بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۷ به آمادگی رسیده باشیم.»

مدرن‌سازی چین

شواهد زیادی از منابع در دسترسی عموم وجود دارد که نشان از آن دارد که ارتش آزادی‌بخش خلق چین به شکل جداگانه به دنبال تامین موارد موردنیاز برای جنگ و حمله به تایوان است. یکی از این موارد یافتن و هدف قرار دادن زیردریایی‌هایی است که می‌توانند به کشتی‌های چینی که نیروهای متجاوز را در تنگه جابجا می‌کنند، حمله کنند. از سپتامبر سال ۲۰۲۰، ۱۵۴۳ هواپیمای ارتش آزادی‌بخش چین در منطقه شناسایی پدافند هوایی تایوان به پرواز درآمده است. از این تعداد، ۲۶۲ مورد، هواپیمای جنگی ضد زیردریایی بودند که دومین گروه بزرگ را تشکیل می‌دهند. منطقه شناسایی پدافند هوایی (ADIZ) یک منطقه حائل در حریم هوایی بین‌المللی است که به منظور اهداف هشدار اولیه تحت نظارت قرار دارد.

در آوریل ۲۰۲۱ اولین اسکله فرودهلیکوپتر Type 075 نیروی دریایی PLA، آغاز به کار کرد. این اسکله در واقع یک کشتی تهاجمی آبی خاکی بزرگ است که می‌تواند هلیکوپترها و نیروها را حمل کند. دو اسکله دیگر پیش‌تر آزمایش‌های دریایی خودر ا آغاز کرده‌اند.

بر اساس نوشته‌های محققان دانشگاه حمل و نقل نظامی PLA، نیروی دریایی هنوز از ظرفیت حمل و نقل موردنیازش فاصله‌ی بسیاری دارد. اما قصد دارد از کشتی‌های غیرنظامی، لنج‌ها و رمپ‌های شناور برای انتقال نیروها به ساحل و بدون دسترسی به بندر استفاده کند.

بسیج کشتی‌های دریایی چین

مایکل دام (Michael Dahm) افسر اطلاعاتی بازنشسته نیروی دریایی آمریکا و محقق آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز (Johns Hopkins University)، دو تمرین نظامی مرتبط را در تابستان ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ تحلیل کرده است. او این کار را به کمک گزارش‌های کانال نظامی تلویزیون دولتی چین و عکس‌های ماهواره‌ای انجام داده است. دام معتقد است که PLA در حال کار کردن روی طرح‌هایی «در مقیاس گسترده» برای بسیج کشتی‌های دریایی است.

او در سال گذشته در مقاله‌ای این چنین نوشته بود: «چنین بسیج کشتی‌رانی غیرنظامی‌ای برای پشتیبانی از عملیات‌های عبوری ممکن است زیان‌های فراوانی داشته باشد. [اما] چالش‌هایی در رابطه با کارایی و فرسایش وجود دارد که ارتش چین به آسانی نمی‌تواند با حجم عظیم و تحمل از دست آن‌ها مقابله کند.»

برخی از تحلیل‌گران معتقدند که حمله چین به تایوان هم‌چنان به عنوان یک چالش مهم برای PLA تا سال‌های آینده باقی می‌ماند. واقعیتی که آن‌ها معتقدند پس از حمله روسیه به اوکراین و تلاش این کشور در عملیات جنگی با پیچیدگی بسیار کمتر، برجسته شده است.

تیلور فراول (Taylor Fravel) مدیر برنامه مطالعات امنیتی در دانشگاه MIT و کارشناس استراتژی نظامی چین می‌گوید: «آن‌چه که [PLA] مایل است در سناریوی پیشرفته خود به اجرا در آورد، پیچیده‌تر از آن چیزی است که روسیه می‌خواهد در اوکراین پیاده کند. کاری که مدنظر روسیه است ساده‌ترین کار است. اما کاری که چین قصد انجام آن را دارد، به لحاظ سناریوهای دستیابی و غلبه، سخت‌ترین کار ممکن است. به همین خاطر شاید رهبران چین با مشاهده مشکلاتی که در چنین عملیات نسبتا ساده‌ای سر راه روسیه قرار گرفته، در مورد توانایی PLA برای پیاده‌سازی عملیاتی بسیار پیچیده‌تر تردید کنند. مسئله‌ای که می‌تواند آن‌ها را نسبت به اقدام برای انجام چنین عملی محتاط‌تر کند.»

اهمیت رویکرد آمریکا برای تامین نیازهای تایوان

سو تزو یون (Su Tzu-yun) یکی از پژوهشگران موسسه تحقیقات دفاع و امنیت ملی (National Defence and Security Research) که اندیشکده‌ای است که وزارت دفاع تایوان از آن حمایت می‌کند چنین استدلال می‌کند که PLA  هم‌چنان باید کشتی‌ها را از طریق تنگه بفرستد؛ صرف نظر از اینکه چه اقدامات احتیاطی را می‌خواهد انجام می‌دهد. او می‌گوید: «ما شاهد گیر افتادن وسایل نقلیه روسی در بزرگ‌راه‌های اوکراین هستیم. در سناریوی تایوان دریا همان بزرگ‌راه است. پس این همان زمان و مکان برای نابود کردن آن‌هاست.»

در حالی‌که هنوز توانایی چین برای تدارک یک حمله‌ و تهاجم واقعی به تایوان هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، تجهیز و مدرن‌سازی سریع نیروهای مسلح چین، دشمنان بالقوه را در موضع ضعف قرار داده است.

دیویدسون می‌گوید: «چین در مسیر سرمایه‌گذاری قرار دارد. اگر ایالات متحده هم‌چنان به رویکرد فعلی خود در خصوص هزینه‌ و سرمایه‌گذاری‌های دفاعی ادامه دهد، شکاف میان این دو کشور به اندازه‌ای می‌شود که زمان‌بندی از این منظر تسریع می‌شود.»

چین در فکر حمله سریع

این عدم تعادل می‌تواند شرایط را به مراتب خطرناک‌تر نیز کند. یک مقام نظامی تایوانی می‌گوید که برنامه‌های ایالات متحده برای تقویت موقعیت خود در هند آرام، به چندین سال زمان نیاز دارد. برنامه‌هایی مانند ایجاد نیروی محرک بیشتری از تفنگداران دریایی و قرار دادن کشتی‌های چینی حاضر در جزایر تحت کنترل متفقین در معرض خطر موشک‌باران. او ادامه می‌دهد: «ما نگران آن هستیم که کمونیست‌های چینی به این نتیجه برسند که حمله زودتر بهتر است – قبل از این‌که ما و ایالات متحده آماده شویم.»

اما استدلال برخی از تحلیل‌گران این است که تماشای مبارزات روسیه در اوکراین ممکن است به چین نشان دهد که حرکت و حمله سریع به تایوان چه اهمیتی دارد. فراول می‌گوید: «به لحاظ سیاسی اگر رهبران چین بر این باور باشند که ایالات متحده تعهد امنیتی بدون قید و شرطی در قبال تایوان دارد یا خواهد داشت، در این صورت اهمیت اجرای اقدامات نظامی برای نشان دادن عزم و اراده چین در سرپیچی از ایالات متحده و مقاومت در برابر این کشور، برای چین بسیار بیشتر از قبل خواهد بود.»

برخی از سیاست‌مداران تایوانی فکر می‌کنند که رقابت شدیدتر ایالات متحده با چین، این خطر را تشدید می‌کند. اریک چو (Eric Chu) رئیس حزب اپوزیسیون کومینتانگ (Kuomintang) روز دوشنبه در جمع حاضرین در اندیشکده‌ای در واشنگتن حاضر شد. او گفت که امیدوار است توجه ایالات متحده، برای آسیا «مشکل‌ساز» نشود. او گفت: «من از هر کمکی که از سوی ایالات متحده باشد تشکر می‌کنم. اما امیدواریم که این تنش در سال‌های آینده کاهش پیدا کند.»